błąd w Konstytutce

POLISH COMMUNITY COUNCIL OF AUSTRALIA: "Nigdy nikogo nie namawialiśmy do zrzekania się jakiegokolwiek obywatelstwa. Natomiast uważamy, że jeśli Konstytucja zawiera prawo umożliwiające zrzeczenie się obywatelstwa, to powinno ono być wykonywalne. Cóż jest warta Konstytucja, jeśli postanowienia w niej zawarte mają wartość papieru, na którym zostały zapisane? Czy inne prawa w niej ujęte mogą być również ignorowane?



Sprawa obywatelstwa nie jest właściwie uregulowana w polskim ustawodawstwie, począwszy od Konstytucji RP. Art. 34, punkt 1 stanowi:

Obywatelstwo polskie nabywa się przez urodzenie z rodziców będących obywatelami polskimi. Inne przypadki nabycia obywatelstwa polskiego określa ustawa.
Natomiast Art 137 stwierdza:

Prezydent Rzeczypospolitej nadaje obywatelstwo polskie i wyraża zgodę na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego.


A więc zgodnie z Art. 34, po uchwaleniu Konstytucji powinna zostać opracowana ustawa, która określi „inne przypadki nabycia obywatelstwa polskiego”. Taki fakt nie nastąpił. Ustawy wywodzącej się z obecnej Konstytucji nie ma. Obowiązująca ustawa o obywatelstwie polskim pochodzi z 1962 roku, i pomimo dokonanych poprawek ma więcej wspólnego z Polską z epoki jej uchwalenia, niż z rzeczywistością Polski i Europy XXI wieku. Natomiast zgodnie z Art. 137 „Prezydent Rzeczypospolitej nadaje obywatelstwo polskie”. Jest to więc „inny przypadek nabycia obywatelstwa polskiego”, poza urodzeniem z polskich rodziców, który powinien znaleźć się w ustawie. Art. 137 nie współgra z Art. 34, mówiąc delikatnie, a bardziej dosadnie jest to legislacyjne niedopatrzenie, czy – jak kto woli – błąd w Konstytucji."